Uwaga, będzie pytanie retoryczne: lubicie Maszę i niedźwiadka? Nie? Bo wkurza Was ta mała, krnąbrna, zdziwaczała smarkula? A może uwielbiacie, bo co prawda smarkula jest nie do zniesienia, ale Miś jest tak dobry, cierpliwy i kreatywny, że nie sposób się ciepło nie uśmiechnąć?
Kontynuuj czytanie
Nareszcie mogę opowiedzieć o książce, która zabrała mi mnóstwo czasu i pogrążyła w bardzo trudnych rozmyślaniach. Przede wszystkim, ta cegła (950 stron i to gęstym drukiem, robi wrażenie) opowiada o człowieku i Ziemi i tym, co z nią uczyniliśmy. Jest to jednak też wciągająca rozprawa filozoficzna, która bierze na warsztat nasz stosunek do świata, ludzi, natury i jakiejkolwiek odmienności. Utwierdziła mnie w przekonaniu, że najlepsze na świecie są długie, trudne książki, bo chociaż ciężko potem otrząsnąć się z ich ducha, to dają czas i miejsce na pochylenie się nad omawianym problemem.
Kontynuuj czytanie