Macie czasami tak, że po przeczytaniu książki spoglądacie w przestrzeń i z obłędem w oczach próbujecie zrozumieć, co się właśnie stało? No to zapraszam do lektury książki Jona Klassena. Wgięcie w fotel murowane!
Kontynuuj czytanie
Mam dla Was propozycję. Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie najbardziej niesamowite wydarzenie, jakie mogło Was spotkać w podstawówce. Niezapomniane, wywołujące uśmiech, błyszczenie oczu, satysfakcjonujące i przede wszystkim – trzymane w sekrecie. Już? To teraz otwórzcie oczy szeroko i zapraszam do lektury, w której ta magia dzieje się na każdej stronie.
Kontynuuj czytanie
XXI wiek jest stuleciem nadmiaru, żrącego, śmiercionośnego nadmiaru. Widać to nie tylko w sklepach, gdzie półki uginają się pod ciężarem produktów, ubrań i różnego rodzaju sprzętów. Zaraza sięgnęła też literatury i, ze smutkiem muszę powiedzieć, że dotarła też mojego ulubionego Wydawnictwa. Błędy się wybacza, spokojnie, ale pozwólcie, że opowiem Wam o książce bez morału.
Kontynuuj czytanie
Przyczepiłam się ostatnio do Ulfa Starka, ale nic nie poradzę. Książki Szweda są ciepłe, miłe, kojące, napisane idealnie, tak, jak powinna brzmieć historia pełna spokoju i nadziei. Tym razem główną bohaterką jest mama, ale nie w wydaniu domowo-kuchennym, tylko dzikim, wolnym jak ptak, z falującymi, rozpuszczonymi włosami, poczuciem humoru i wojennym oznakowaniem twarzy.
Kontynuuj czytanie
Pandemia ma to do siebie, że zamawiamy książki w bibliotece. Dlatego też nie zawsze widzi się okładkę, co dla mnie jest zbawienne, znana jestem bowiem z miłości do pięknych okładek. W przypadku tej książki raczej bym nie przystanęła, możliwe, że nie przekonałoby mnie nawet nazwisko autorki. Tak, jest aż tak źle 😉 Na szczęście, oprócz oglądania obrazków umiem też czytać, więc nie ominęła mnie wspaniała i pouczająca lektura!
Kontynuuj czytanie
Kiedy myślę o dzieciństwie, w plątaninie zabawek, spacerów i magii, widzę książki, mnóstwo książek. Potrzeba pisania o książkach dla dzieci, podpowiadania innym rodzicom, co warto przeczytać, zrodziła się właśnie z tego wspomnienia – że to od rodziców zależało co czytam i że te wybory literackie są niezwykle ważne. Czytając dzieciom kształtuję nie tylko ich słodkie, szczęśliwe dzieciństwo, ale też moje wspomnienia z tego czasu. Kot Findus i jego opiekun – staruszek Pettson to właśnie moi cudowni, arcy radośni towarzysze dojrzewania najważniejszych dla mnie ludzi. Zapraszam Was do poznania ich niezwykłego świata 🙂
Kontynuuj czytanie
Jak powiedziałam, tak też uczyniłam: kolejna Guzowska za mną. Tak samo jak poprzednio, świetnie się bawiłam, przeczytałam książkę w kilka chwil i w olbrzymim napięciu. Koniec recenzji. Dziękuję za uwagę 😉
Kontynuuj czytanie
Pan Antoni lubi ciszę i spokój. Któż z nas nie lubi? Kawka w ciszy, odpoczynek, może jakaś lektura lub krzyżówka? Nie ma nic bardziej błogiego ponad święty spokój, a nie ma świętego spokoju bez ciszy. Skoro więc z ulicy dobiegają wrzaski, nieopanowany harmider i – o zgrozo – dźwięki akordeonu – święty spokój zostaje zagrożony. Pan Antoni wyrusza zatem z krucjatą. Przywróci kawce sacrum!
Kontynuuj czytanie
Widzieliście kiedyś pląsającą krowę? No właśnie, tak myślałam. A ja widziałam! Ale nie będę mściwa i powiem, gdzie można taką zobaczyć 😉
Kontynuuj czytanie